Δευτέρα 5 Απριλίου 2010

Τι μου συμβαίνει; Νιώθω πως είναι η χειρότερη περίοδος που περνάω και είμαι 17... Θα το θυμάμαι για πάντα οτι εγινε με εκείνο το αγόρι, χαράχτηκε μεσα μου τόσο ασχημα αλλα ταυτοχρονα και τοσο ομορφα..
Ειχα αγορασει ενα λουλουδι, ζερμερα μου ειπε το παιδι πως το λενε. Ειναι σαν μια μαργαριτα, τοσο ομορφο λουλουδι που καθε φορα που το κοιτουσα το χαμογελο διαγραφονταν στο προσωπο μου. Σημερα που το κοιταξα τα ανθη του κοιτουσαν προς τα κατω, το χαμογελο μου λυγισε. Τωρα οντως ενιωθα πολυ μονη. Σε ποιον να το πω; Ποιος θα με πιστεψει; Οι περισσοτεροι γνωριζοντας για τον χωρισμο εχουν την αισθηση και μπορουν να φωναζουν πως εφοσον εγω το ηθελα ολα ειναι καλα απο μερια μου.Εδω κανουν το λαθος!

Εγω; Πως νιωθω;
Εγω νιωθω διαφορα τον τελευταιο καιρο. Χωρισα για να νιωθω ηρεμια και να ξεφυγω απο την στεγνη καθημερινη ρουτινα που ειχα καταληξει να περναω το τελευταιο διαστημα. Συνεχεια το δακρυ ειναι πρωτος φιλος σε ολα..Δειχνω δυνατη; Ειναι επειδη πρεπει να το δειξω γιατι μονο ετσι δεν θα λυπουνται και δν εχω αναγκη απο λυπηση.
Λοιπον,νιωθω πονο αλλα δεν ξερω γιατι
νιωθω μπερδεμενη
νιωθω ελξη
νιωθω αγανακτηση
νιωθω μισος
νιωθω φοβο
νιωθω αναγκη

Ολα αυτα νιωθω και αλλα τα οποια δεν ξερω να τα περιγραψω... Αλλα κυριως νιωθω μονη..

1 σχόλιο: