Χαρα,αγαπη και φιλια?

Πως αραγε κανεις μπορει να παει σε εναν κοσμο οπου δεν θα νιωθει πονο και λυπη?
Να εχει ανθρωπους που μονο χαρα,αγαπη και συμπονια να σου δινουν?

Η ψυχη εχει αναγκη απο τη βοηθεια των φιλων, αν αυτοι δε βοηθουν τοτε πως μπορω? μονο με ενα τροπο θα μπορεσω μεσα απο αυτους να προχωρησω---->μονη.
Ξερω πως μια φιλη ειναι παντα διπλα μου।εκεινη που με στηριζει।και ειναι κατι παραπανω απο φιλη,ισως αδερφη μ..Αυτη μου δινει ελπιδα και χαρα παντα οταν ειμαστε μαζι..Αυτη αξιζει ναι ---> πραγματικα.



Μπεδρεμενη? οχι δεν νιωθω..τουλαχιστον δεν θα το χαρακτηριζα ετσι..μπορει να υπαρχουν πολλες σκεψεις και να με διαγραφουν καθημερινα αλλα απλα περνανε και φευγουν(εκατομυριες μεσα σε μια ημερα και ολες διαφορετικες μεταξυ τους).Εχω καταληξει καπου.Ισως τον εχασα εκεινον αλλα δν θελω να χασω εκεινον που τεσσερα χρονια ητανε διπλα μου(εχει κανει τοσα πολλα που θα νιωσω πως τον προδωσα κ δν θελω να ειναι ετσι η συνεχεια)
θα μεινω σε αυτο που εχω και μοναδικος φιλος θα ειναι τα γραμματα που μονο μπορουν να γραφτουν και οχι να σε κριτηκαρουν..


Ποσο θα ηθελα να νιωσω ολοκληρωτικα χαρουμενη και οχι απλα στιγμες χαρας...